Jest wiele potraw, które miło wspominam z dzieciństwa. Choćby zupa owocowa z makaronem, do dziś ja czasami gotuję. Pamiętam, że w każdą sobotę wieczorem po domu rozchodził się zapach pieczonego placka z owocami, zwanego przez mamę kruszynowcem. Nie mogliśmy się doczekać aż wystygnie i po kryjomu jeszcze gorący krojyłyśmy. A, jak był już cały zjedzony, to okruchy z blachy mama wsypywał do miseczki i jeszcze je wyjadałyśmy.

Wielka kuchnia w domu moich rodzicow…w kącie węglowa kuchnia z kremowych kafli…bije od niej niezwykłe ciepło…na blasze stoi wielki gar, w którym gotuje się woda. Pod oknem stoi duży kuchenny stół. Przy nim mama w fartuchu w stokrotki i ja w czerwonym fartuszku w białe groszki…mam 5 lat. Lepimy z mamą kluski, które w moim domu nazywały się „pacepoły”. Mama robi duże kluski i nadziewa je białym serem z pieprzem, ja robię małe, okrągłe kluseczki bez nadzienia…
Najpierw gotujemy te duże, a poźniej malutkie. Do dużych smażymy skwarki ze słoninki, a małe zalewa się mlekiem.
Nigdy nie zapomnę smaku „pacepołów”, a przede wszystkim atmosfery mamusinej kuchni ❤

Kiedy miałam lat 5 i teraz w dorosłym życiu przywracam smaki z dzieciństwa w relacji w której jestem aby wprowadzić magiczny składnik prócz słodkich słów. Wiem, że wszyscy nastawieni są aby być poważnymi kucharzami- jednak uchylam tajemnicy z mojej Nibylandii smaków.
Kiedy byłam mała-eksperymentowałam i bawiłam się w małego chemika, bawiłam się jak połączyć składniki aby wyszło coś dobrego i.. przeważnie przesadzałam z cukrem bo wydawało mi się, że jest to magiczny składnik i nie ma z nim umiaru tak o to powstały cukrowe bułeczki w jajku. One zostały ze mną do dzisiaj i dla mnie to była sztuka i zabawa. Poza tym babci smak miodownika, który był przekazywany z pokolenia na pokolenie stał się tradycją mimo tony cukru miał swój wyjątkowy smak. Magiczny składnik Cukier i tutaj niczym profesor, który tworzył atomówki miał ten specjalny dodatek, który bardzo lubię „cukier” – słodkości :) . Maszyna by mi się przydała bo odmierza sama ile czego dodać i jak nie przesadzić- przede wszystkim żeby oczarować swoją kuchnią innych i poczuć się pewniej. W dorosłym życiu nie mam sama talentu do odmierzania rzeczy.

Akceptuję regulamin.

Mój dzieciństwa smaczek
Ziemniaczek, jajko, i szpinaczek
Na śniadanko rzecz wielka,
Z mlekiem chlebek czyli smelka.
Kolacyjka smaczna była,
gdy mamusia bigosik zrobila.
A do szkoły oczywiście
Rogal maślany,
pysznym masełkiem posmarowany

Mój najlepszy smak z dzieciństwa jaki pamiętam to rosołek ze świetnej i prawdziwej kury albo kaczki (moja ciocia je chodowała) na świeżych warzywach z własnego ogrodu. Rosół był gotowany na starym piecu do którego wrzucało się drewno i oczywiście makaronem własnoręcznie robionym był poprostu pyszny mniammm… Nigdy już tak dobrego rosołu nie jadłam. Pamietam wierszyk który nauczyła mnie ciocia.

Raz kucharka Donia rosół gotowała.
Gar w zielone grochy wzieła i wodę wnim zagrzała. Troche mięsa najpierw, potem zaś warzywa- taka jest kolejność, by przyrządzić pyszny wywar. Wzieła zaś kurczaka , pierś i skrzydła cztery , marchewke pokrojoną, pietruszkę i oczywiscie dwa selery. Ostatnim zaś warzywem do rosołu wkrojonym por był bardzo długi w kolorze biało-zielonym. Kiedy rosół tłusty parował już wielce, dorzuciłam pieprz i sól co miałam akurat w ręce. I tak powstał rosół zupa nad zupami co od czasu do czasu zamruga oczami.